اولویت‌بندی الزامات نیروی دریایی راهبردی ارتش جمهوری اسلامی ایران در عملیات تجسس و نجات دریایی

اجرای موفق عملیات تجسس و نجات توسط یگان‌های نداجا مستلزم تجهیزات و الزامات خاصی در دو بعد سطحی و هوایی است که در هرکدام از این حوزه­ها نیز شاخص‌هایی مطرح می­باشد. مسئله‌ای که منجر به نگارش این تحقیق کاربردی گردید، فقدان بیان مدون در خصوص الزامات یگان‌های شناور سطحی و پروازی نیروی دریایی راهبردی ارتش جمهوری اسلامی ایران در عملیات تجسس و نجات است و هدف از اجرای آن که با روش توصیفی و رویکرد آمیخته انجام‌ گردیده، احصاء و اولویت­بندی الزامات نیروی دریایی راهبردی ارتش جمهوری اسلامی ایران در عملیات تجسس و نجات دریایی در دو بعد یگان‌های شناور سطحی و پروازی است. جامعه مورد مطالعه در این تحقیق نیروی دریایی راهبردی آجا بوده و جامعه آماری از بین افسران ارشد رسته عرشه که در مأموریت­های خلیج عدن شرکت داشته­اند انتخاب شده­اند که با درنظر گرفتن ضریبی خاص تعداد آن­ها 185 نفر تخمین زده شد و با استفاده از فرمول کوکران 125 نفر به عنوان نمونه آماری برگزیده شدند. دراین‌ارتباط با انجام فعالیت‌های میدانی و کتابخانه‌ای همچون مصاحبه با صاحب­نظران، پرسش‌نامه، مطالعه اسناد و مدارک، فیش‌برداری اقدام به جمع‌آوری اطلاعات گردید و پس از جمع‌آوری، تلخیص و دسته‌بندی، اطلاعات موردنظر تجزیه و تحلیل و شاخص‌های احصاء شده در هر دو بعد، با محاسبه ضریب تغییرات آن­ها اولویت بندی گردیدند. همین اساس داشتن درک پرواز در اولویت اول یگان­های شناور سطحی و کادر پروازی آموزش دیده در اولویت اول یگان­های پروازی قرار گرفت.